Momentum

Of de Turken hebben Oranje omarmd, of de Nederlanders zijn verturkt. Tot diep in de nacht werd er in de straten van Bos en Lommer enthousiast getoeterd ter viering van de overwinning op de Uruguyanen.

Van die momenten

Mark Rutte was bezig met de afwas in zijn bescheiden bovenwoning aan het Benoordenhout in Den Haag. Veel was het niet. Een bord, een glas, wat bestek, twee pannen en een snijplank. Hij had een eenvoudige pasta Arabiata gegeten.

Stront

Jan Dijkgraaf keek tussen zijn schoenen door naar de ingelijste spreuk die boven zijn bureau hing: “Er lopen diverse hufters rond in de Nederlandse journalistiek, en vele, vele hoeren. Maar zelden zie je ze zo naadloos in één man verenigd als in Jan Dijkgraaf.” Was getekend: Adriaan Jaeggi. De eerste tonen van Bløfs Harder dan ik hebben kan zwierven zijn oren binnen.

Jack

Jack de Vries staarde omhoog, voorbij het niets. Het was hier aardedonker, je zag geen hand voor ogen. Hij lag op een brits en kon de slaap niet vatten. Op precies zo’n brits had hij nog in Afghanistan gelegen. Mooie tijden waren dat, zo lang geleden al weer.

De geschiedenis herhaalt zich

Karl Marx (u weet wel, van het marxisme) schijnt eens gezegd te hebben dat de geschiedenis zich op twee manieren herhaalt: eerst als tragedie dan als klucht. Vrijdagavond was Rob Oudkerk te gast in De Wereld Draait Door. Hij meende ook dat de geschiedenis zich aan het herhalen was. Zelf leek hij te denken de held te spelen in een tragedie, wij zagen dat het de klucht was die nu werd opgevoerd.

Gerd Leers over Gerd Leers

Maandagavond zat ik een beetje verveeld naar Nova te kijken toen daar ineens Gerd Leers op m’n scherm verscheen. Het was het tweede deel uit een tweeluik waarin ‘De nacht van de val van Gerd Leers‘ werd gereconstrueerd, de nacht dat Gerd Leers vertrok als burgemeester van Maastricht.

Haagse Perikelen (5)

There’s a new kid in town. Nadat Wouter besloten had uit de politiek te stappen, mocht Job zijn plaats innemen. Het werd al vrij snel duidelijk dat er eigenlijk maar één reden voor Job is om een gooi te doen naar ‘het hoogste ambt’: de vrouwtjes. Jaja, JP had er een geduchte conculega bij, zoals Jack het altijd noemde. En JP wist het.