Rutger

Rutger Castricum hurkte boven een op de grond neergelegde spiegel, deed z’n bilwangen een beetje uit elkaar en keek in zijn eigen anus. De commercial van Carglass schoot door z’n hoofd. Een sterretje bestaat uit duizenden kleine barstjes. Sinds de uitreiking van de Dutch Bloggies werd Rutger achtervolgd door z’n eigen anus. Het liet hem niet meer los.

Eric Lucassen

Eric Lucassen werd wakker met pijn in z’n harses. Voor het slapen gaan had hij nog driekwart fles Jack Daniels naar binnen gekeild. Om zijn 36e verjaardag te vieren. Stelletje teringlijers die ’m dit geflikt hebben. En Geert die maar gefocust is op die linkse honden van de VARA. Zijn het godverdomme je bondgenoten van Wakker Nederland en PowNed die je een mes in de rug steken.

OV-chip

“Vanaf 1 oktober riskeer je een boete als je niet ingecheckt bent met je OV-chipkaart.” Of woorden van gelijke strekking las ik vanuit de tram op een reclamebord van het metrostation van de Zuid-as. Betekende dit nu dat je vóór die tijd niet ingecheckt hoefde te zijn? Waarschijnlijk wel, maar dat hadden ze natuurlijk niet verteld.

Rinus Dubois, Verdwijnkunstenaar

Rinus (links), op de enige foto die er van hem bekend is (Rhodos, 1987)

Rinus Dubois zag precies op de grens van 1954 en 1955 het levenslicht in het Gelderse Hoornaar, dat later op zou gaan in de gemeente Arnhem. Geboren op 1 Januari 1955, 0.00 uur staat er in zijn geboorte-acte te lezen.

Dino

– Heb je nog nooit van Dino Soerel gehoord?
– Nee, ik heb nog nooit van Dino Soerel gehoord.
– Dat is de baas van Holleeder!
– De baas van Holleeder?
– Dat zeggen ze.
– Nooit van gehoord.

De vlaai

Koningin Beatrix keek naar de vlaai. Er was één punt uitgesneden. Dat zat nu in de maag van Emiel Roemer. “Oeh, dat sla ik niet af, majesteit”, had hij gezegd toen ze hem vroeg of hij wellicht een stukje wilde. Waarna de lakei de punt afsneed en deze aan Roemer overhandigde. Hij schrokte het naar binnen alsof hij in geen jaren gegeten had. Beatrix had er met een mengeling van afschuw en bewondering naar zitten kijken. Je bent een man van het volk of je bent het niet.

De Cock en de dood van de schrijver

De Cock met C-O-C-K stapte over de drempel van de villa in Medemblik. Een eenvoudig, licht melancholisch mondharmonicadeuntje drong zijn oren binnen. De Cock bleef staan. Hij keek met zijn hoofd schuin, zonder echt ergens naar te kijken. Vledder probeerde de blik van De Cock te volgen en zag niets dan een houten plafondbalk waaraan twee spotjes bevestigd zaten die aan het branden waren terwijl het volop dag was.