Wesley bidt

Wesley Sneijder drukte zijn telefoon uit. Ze hadden net stomende telefoonseks gehad. Wesley had nog gevraagd of God dat wel goed vond, maar volgens Yolanthe was dat nu net het mooie van het katholieke geloof: alles kon, zolang je maar berouw toonde. Dus waren ze, zoals altijd, geëindigd met een dankbetuiging aan Onze Vader Die In De Hemelen Zijt.

Ben en Alice

Ben vertelde dat hij die ochtend nog naar Alice was gaan kijken. “Ze ligt er mooi bij hè”, had een medewerker van het uitvaartcentrum gezegd. Ben lachte zijn aanstekelijke rokerslach toen hij dit moment in herinnering riep. “Ze ligt er prachtig bij”, had hij maar geantwoord. De medewerker had gevraagd of hij even wilde wachten. Dat wilde hij wel. Zo stond hij daar een tijdje. Totdat de vrouw terugkwam met een grote boodschappentas. “Hier”, zei ze, “haar kleren.” Ben moest nu nog harder lachen.

Het Elia Effect

Hoe meer voetbal er is, hoe minder ik er in geïnteresseerd ben. Dat proces is al een tijdje gaande. Waarschijnlijk sinds de uitzendrechten van de eredivisewedstrijden bij Talpa kwamen te liggen, met als gevolg dat de overige zenders de meest onbenullige wedstrijden gingen uitzenden en de voetballulprogramma’s als paddenstoelen uit de grond kwamen schieten, zodat er geen avond voorbij ging of er was wel ergens een voetbalwedstrijd te zien of er werd wel ergens over voetbal geluld.

Joran en Joran

“Joran van der Sloot bekeek de spin die in de hoek van zijn cel in Lima een web aan het bouwen was.” De zoveelste beginzin van zijn nog te schrijven autobiografie. Niet dat er een spin was. En niet dat hij in een cel zat. (Hij zat in de verhoorkamer. Alleen, met de handen achter de rug geboeid. Zijn verhoorders hadden de ruimte verlaten. Om een kop koffie te drinken of zo.)

Van die momenten

Mark Rutte was bezig met de afwas in zijn bescheiden bovenwoning aan het Benoordenhout in Den Haag. Veel was het niet. Een bord, een glas, wat bestek, twee pannen en een snijplank. Hij had een eenvoudige pasta Arabiata gegeten.