De Cock en de dood van de schrijver

De Cock met C-O-C-K stapte over de drempel van de villa in Medemblik. Een eenvoudig, licht melancholisch mondharmonicadeuntje drong zijn oren binnen. De Cock bleef staan. Hij keek met zijn hoofd schuin, zonder echt ergens naar te kijken. Vledder probeerde de blik van De Cock te volgen en zag niets dan een houten plafondbalk waaraan twee spotjes bevestigd zaten die aan het branden waren terwijl het volop dag was.

Kastanjeboom

“Ik ben maar een eenvoudige kastanjeboom. Hoe oud ik geworden ben, schijnt niemand te weten. Ikzelf weet het ook niet. Ik kan mij het palingoproer nog herinneren. Of niet zozeer het oproer zelf, maar vooral de opwinding erover. Het gepraat in de tuinen. Tussen het oproer en mij stonden de huizen waarvan ik de achterkant zag. Ik hoorde gedempt geschreew in de verte. Je voelde dat er iets gaande was. Maar ik hoorde toch vooral de vogeltjes die op mijn takken onverstoorbaar verder floten, het geschraap van de rupsen die over mijn huid kropen, het geruis van mijn eigen bladeren.

Grandaddy

Dat de band Grandaddy niet meer bestaat is een van de grootste jammerheden uit de moderne popgeschiedenis. Het sympathieke geitencollectief uit Californië maakte de mooiste dromerige liedjes sinds, ja sinds wat eigenlijk? Sinds mensenheugenis denk ik. Sinds Odysseus zich aan de mast van zijn tallship liet vastbinden om gezang van sirenes te kunnen weerstaan. Sinds Brian Wilson voor het eerst naar Rubber Soul luisterde en onder zijn dekbed, met een zaklamp, op zijn eigen gemaakte banjo, de liedjes van Pet Sounds componeerde.

Dit zijn ze

“Dit zijn ze: inzittenden ontplofte BMW”, las ik hier. Daaronder een foto van twee mannen die ergens naar keken. Waarschijnlijk naar hun onplofte BMW.

Bezorgde ouders

Die zondagmiddag
– Met de doktersdienst, waarmee kan ik u van dienst zijn?
– Ja, goedemiddag, met Max Molovich, ik bel voor mijn zoontje – moet u zijn geboortedatum hebben?
– Is dat toevallig 5 september 2009?
– Dat is inderdaad heel toevallig, dat klopt precies!

Pubermeisjes

In het achterste deel van bus 82 naar IJmuiden zaten drie natgeregende pubermeisjes. Twee zaten er naast elkaar, tussen hen en het derde pubermeisje zat het gangpad.

Limbo

Wij kuierden door meubelparadijs Villa ArenA, op zoek naar een bank. Daarvoor hadden wij het duizelingwekkende Inception gezien, van regisseur Christopher Nolan. Daarin doet Leonardo DiCaprio aan bedrijfsspionage door in de dromen van zijn slachtoffers in te breken om zo achter diep weggestopte geheimen te komen.